Przez wieki istniały pewne stereotypowe przekonania dotyczące kobiecych ról, które narzucały kobietom przynależność do określonych sfer życia i przypisywały im określone role, kluczowa z nich to rola matki i opiekunki domowego ogniska. Kobiety często były marginalizowane, a ich udział w życiu publicznym, polityce czy zawodowej karierze był mocno ograniczony.
Jednym z przekonań często występujących w społeczeństwie jest to, że kobieta powinna równocześnie być matką, żoną, pracownikiem i opiekunką domową. Wiele kobiet coraz częściej dostrzega w tym dyskryminującą nierówność i domaga się prawa do wyboru swojej ścieżki życiowej. Niektóre kobiety decydują się na karierę zawodową i osiągają sukcesy w swoich dziedzinach, podczas gdy inne wybierają pełnienie roli matki i opiekunki w domu. Ważne jest, aby społeczeństwo nauczyło się szanować i doceniać wybory, jakie podejmują kobiety w kontekście ich życia prywatnego i zawodowego.
Kobiety mają równie duże możliwości jak mężczyźni dlatego powinny mieć takie same prawo i szanse na rozwój i sukces. To wydaję się kluczowe dla walki o równość płci i eliminacji nierówności, które wciąż istnieją w społeczeństwie. Niestety kobiety nadal jeszcze zbyt często muszą walczyć o swoje prawa, w tym równą płacę (za tę samą pracę), dostęp do stanowisk decyzyjnych i ochronę przed przemocą.
Warto podkreślić, że przekonania dotyczące kobiecych ról różnią się w zależności od kultury i kontekstu społecznego. Nie wszędzie postęp w równouprawnieniu jest tak widoczny, jakbyśmy tego oczekiwali. Dlatego ważne jest, aby kontynuować dialog i działania na rzecz równości płci oraz promować szacunek i zrozumienie dla różnych wyborów, jakie podejmują kobiety w społeczeństwie.
Pamiętajmy, że kobiece role w społeczeństwie nie powinny być ściśle określone przez stereotypy czy ograniczenia. Kobiety mają prawo do wyboru, a ich potencjał i zdolności powinny być doceniane i wspierane niezależnie od ich decyzji dotyczących życia osobistego, zawodowego czy rodzinnego. Budowanie równości płci wymaga uznania i poszanowania różnorodności kobiecych ról oraz dążenia do eliminacji wszelkich form dyskryminacji i nierówności płci w społeczeństwie. Tak to wszystko prawda, ale czy zastanawialiśmy się kiedyś skąd wzięły się nierówności. Jakie jest źródło tych form dyskryminacji?
To przecież sprawa wartości, przekonań i norm społecznych, które mają wpływ na to, jak jednostka rozumie i interpretuje swoją tożsamość płciową, w tym kobiecość. A te często biorą się z mitów rodzinnych. To właśnie mity rodzinne często promują tradycyjne role płciowe, które narzucają i oczekują od kobiet, że będą opiekunkami domu i rodziny, z kolei od mężczyzn, że będą zarabiać na utrzymanie rodziny. Te przekonania mogą wpływać na to, jak jednostka identyfikuje się jako kobieta i jakie role społeczne przyjmuje. Ważne jest, aby mieć świadomość tych wpływów i mieć możliwość samodzielnego eksplorowania i kształtowania swojej tożsamości płciowej, niezależnie od narzuconych mitem ról płciowych.
Role to jedno ale poza tym mamy przecież jeszcze takie pojęcia jak pierwiastek żeński i męski. Niezależnie od płci, każdy człowiek ma w sobie pewne cechy uważane za typowo żeńskie i typowo męskie. Faktycznie te określenia odnoszą się często do symbolicznych aspektów osobowości, a nie do biologicznej płci. Pierwiastek żeński jest zwykle kojarzony z cechami takimi jak intuicja, empatia, delikatność, kreatywność i współczucie, podczas gdy pierwiastek męski związany jest z cechami takimi jak determinacja, logiczne myślenie, siła, niezależność i rywalizacja.
Gdybyśmy zadali pytanie Marion Woodman, autorki książki ”Świadoma Kobiecość” co nazywa męskim pierwiastkiem, taką oto możemy otrzymać odpowiedz: „Ja nie nazywam tego pierwiastkiem męskim. Według mnie jest to raczej pierwiastek władzy. W patriarchalnym systemie świata i biznesu i w wielu domach główną nadrzędną zasadą jest władza: „Masz być taki, jak ci każę.”
Zapytana o kobiecą stronę pisze w swojej książce tak: „Kobieca strona naszego istnienia żyje wolniejszym rytmem, jest mniej racjonalna. Porusza się z większą spontanicznością, jest bardziej otwarta, przyjmuje życie takim, jakie jest, bez osądzania.”
Pierwiastek żeński i męski to tak naprawdę dwa aspekty jednej osoby. Samoświadomość polega na szukaniu równowagi między nimi i akceptacji, że oba są częścią naszej tożsamości. Kluczowym jest zrozumienie, że nie ma jednego “prawidłowego” sposobu bycia mężczyzną czy kobietą, i że wartościowe jest budowanie indywidualnej tożsamości, która obejmuje różnorodne cechy. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda osoba ma unikalne cechy i ich kombinacje, które stanowią o jej tożsamość. Nie ma konkretnego przepisu na równowagę pierwiastka żeńskiego i męskiego, ponieważ każda osoba może to zrobić na własny sposób, w zależności od swoich wartości i preferencji. Pogodzenie tych aspektów może wymagać pracy nad samowiedzą, rozwojem osobistym i akceptacją siebie.
